ogień pamięci
zapalone świece na torcie
w barwach dziecięcych marzeń
płonęły pełną radością
prezenty, pamięć, igraszki
na stole wazony kwiatów
pachnących życiem
radości łzami
ukryte w latach pamięci
aby powrócić raz jeszcze
ale inaczej
dziś nadal płoną, lecz
nie na torcie
grzeją kamienna płytę
pamięci ogniem
w wazonach kwiaty
tak jak poprzednio
i łzy rozpaczy
nad śpiącym romeo
autor
Emilia Szumiło
Dodano: 2006-08-26 18:19:20
Ten wiersz przeczytano 988 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.