Ogień i woda

Nie było komu pewnie wszyscy są w domu

Trudno znaleźć tą właściwą osobę. Jak ją rozpoznać -
to prawdziwa sztuka.

Mi też się ten żagiel jakoś tak kojarzy(może opadł bo
patrzył na nowy pokład), ale to by mogło być przyczyną
właśnie tego niepowodzenia w uczuciach.W każdym bądź
razie coraz ciekawiej z tą wiosną...

Zawiedzione uczucia i nie spełnione nadzieje...

Czasem jedna iskierka w oku wzbudza wielką nadzieję,
która niestety na ogół okazuje sie płonną.

Pomysłowa piszesz swoje wiersze, tak nietuzinkowo i
brawo ci za to.

Bywa i tak. Nie zawsze z wiatrem, czasem pod wiatr.

Co się dziwisz męskim komentarzom?!Oni w większości o
jednym..

Wiersz pelen wspomnien, tesknoty
i smutku,,,refleksyjny,,,jesiennie
pozdrawiam.

Kryho, z solidarnością kobiecą pędzę Ci w sukurs - Oni
to wesołe chłopaki, gdzie napiszą, to ich ... nie
wyśmiewajmy :) Oni tak z sympatii i z nadprodukcji
hormonów radości; a wiersz niezły ...

skrajnosci ......jedno bez drugiego nie moze
istniec...jak dobro bez zła..

...coś by się chciało już prawie noc...
Taki czas przez palce, i złości nawet za mało.Tak też
bywa.Nie lubię tego a znam.

Aucie i Wiktorze, no wiecie. Czy to tylko ja tak
zbereźnie odczytuję Wasze komentarze. Ja tu o
zawiedzionych uczuciach, a oni - szkoda gadać!!!

mam to samo ze słomą (co z butów wystaje) nim spłonie,
już mi nie staje....
cierpliwości, tak bolą kości.

Jeszcze niejedno ognisko zapłonie i niejeden żagiel
zafurkocze.