W ogniu pytań

Winna, winna, winna!
Zewsząd stłumione głosy
mnie dobiegają.
Winna!to nie do wiary.
Obrońcy tu dla mnie nie mają?
Muszę się bronić sama.
To jakiś horror,po prostu dramat.
Nic nie rozumiem, zarzutów niemało,
a ja nawet nie wiem, jakie tu mają prawo?
No dobrze, zaczynam raz jeszcze.
Winna dlaczego? bo zrobiłam za mało?
Czegoś nie zrobiłam wcale.
Winna, bo nie doceniłam,
potraktowałam niedbale?
Winna, że coś przeoczyłam,
że gdzieś nie dobiegłam i nie zdążyłam.
Nie przewidziałam, nie nauczyłam ...?
Czy to znaczy winna,
dlatego, że w ogóle tu byłam ?
Dzięki Bogu ! nareszcie się obudziłam.

autor

Poola

Napisany: 2018-03-17 Dodano: 2018-03-17 19:17:24

Ten wiersz przeczytano 1080 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie