Ogród za domem

Cichutko spoglądam za okno domu,
nieśmiały promień słońca dotyka moją twarz.
Wspominam szczęście nieznane nikomu,
wróbel wystukuje wiosenny, cichy marsz...

Poczułam smak koniczyny polnej,
to wielka radość początku życia.
Dlaczego nie pisze na karcie wolnej,
słysząc rytm serca Twego oblicza?

Lawendowe wrzosy skąpane w czystej rosie,
rubinowe poziomki okryte szklistym snem.
Ponad nimi drzewa w szmaragdowym sosie,
a niebo w lazurze jest tylko tłem.

Idea ma jesteś! Utopijnym Rajem!
Tańczę w ogrodzie wśród wiosennych pszczół.
Niecierpliwie roztkliwiam nad mym pięknym gajem,
kiedy to wiatr wspomnienia snuł.

Więc chce powrócić do beztroskich dni,
chce poczuć radość nie będąc sama.
Rozkoszny śmiech dziecka po nocach mi się śni.
Wtedy mówiłam na matkę-mama...

autor

koronkowa skarpetka

Napisany: 2006-05-06 Dodano: 2008-10-07 15:25:56

Ten wiersz przeczytano 345 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie