Ojczyzna

Poranna mgiełka ubrana w rosę
czeka na słońca promyki
aby o świcie w kolorach tęczy
odsłonić krajobraz dziki

Podnóża skał ... witają fale
pieszcząc nieśmiałym pluskotem
by za chwil parę w ataku szale
biczować pianą z łoskotem

Rozlana zieleń hen po horyzont
łagodzi oczu spojrzenie
usta maluje promienny uśmiech
budzi w mym sercu nadzieję

Wieczorną porą niosą się dźwięki
wzmacniając zapach whisky
serdeczność stałych bywalców pubu
pozwoli zapomnieć o wszystkim

Jawią się w myślach słodkie obrazy
i spada z serca zasłona
to tak wygląda nowa Ojczyzna
Irlandia wiecznie zielona

autor

kazekpolak

Napisany: 2006-11-27 Dodano: 2006-12-12 14:05:11

Ten wiersz przeczytano 685 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie