Okno moich łez
Szary ranek jesionkę zarzucił
I myśli głuche w chmurach zatrzymał
Wiatrem do smutku swą pieśń zanucił
Na szybach palcem sznur łez rozmywał.
Świat mój przemókł dziś od słonych
kropel
Życie nie chce być słodko niebieskie
Promyk słońca zawsze lśniąc jak sopel
W moich oczach skropił, chłodnym
deszczem.
Strachem nażarte drżą gdzieś w kałużach
Słowa mokre, cuchnące wilgocią
Cień przerażenia, on się wydłuża.
Kalendarz przestał patrzeć z dobrocią.
W płycizny śnie optymizm utonął
Choć cisza szepcze spragniona lata
Czas duszę umęczył i pochłonął
W piołunu gorzkawych aromatach.
W proch się sypie okruszyna marzeń
Wszystko wokół zapada pod ziemię
Chciałbym z ptakami w lesie pogwarzyć
Lecz jak dożyć jutra?
Tego nie wiem…
Komentarze (68)
Bardzo ładny tekst, myślę że jeden z Twoich ten lepszy
Pozdrawiam :)
Nic dodać, nic ująć.Wiersz bardzo ciekawy - a puenta
dopełnia go znakomicie.No i pióro masz świetnie
opanowane.To są zresztą moje klimaty.Miłego dnia i+
bardzo ładny
pozdrawiam :)
Się robi szefie... Poszło ;-) I przy okazji d,iekije
za słowa otuchy bardzo dla mnie teraz ważne
Bardzo ładnie Momencie,podoba mi się.
Pozdro
PS
Napisz mi słówko na maila,żebym znał Twój adres;chcę
Ci coś powiedzieć.
Piękny wiersz. Pozdrawiam:)
W proch się sypie okruszyna marzeń
Wszystko wokół zapada pod ziemię ..
jak trudno się umiera ..pragnąc żyć smutna ..to
piosenka lecz szczęśliwym do końca warto być ..
deszczowa piosenka jest wesoła, Twoje okno deszczowe
smutne ale pięknie smutne ++
Źyczę Tobie aby tych słonych kropli było mniej.
Pozdrawiam serdecznie.
Podoba mi się ...
pozdrawiam :)
uu:)
tak, okno,
oko tylko w domysle:)
Bardzo smutny deszczowy wiersz Czasem dusza płacze
deszczem Mimo ulewy deszczu smtku bardzo mi się podoba
Pozdrawiam serdecznie
Oko byłoby zbyt banalne. Okno na świat, mój świat -
pełne łez.To jest to...;-)
wrocilam,
i wiesz... /okno pelne lez/ czytam sobie tytul, jak
oko;)
ale nie musisz zmieniac, a wiersz naprawde dobry,
koncowka szczegolnie poruszajaca;)