Okno Życia
Spoglądam przez szybę,
Za nią moje życie,
Przemija od początku.
Każda porażka i każda łza,
Nie ma tam radosnych chwil.
Ci, co mnie kochali- odeszli,
A odchodząc- zranili.
Teraz za oknem wspomnienia.
Zbijam szybę, a jej odłamki
Wbijają sie w moje serce
Pozostawiając blizny na całe życie,
Lecz wspomnienia nie znikają
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.