W okopach

Dla mojej Pani Pułkownik. . .

Seria słów ostrzelała okopy
Fortyfikacja uczuć jest bombardowana
Wrogie jednostki otaczają obrońców
Resztkami sił walczę o miłość

Prawa strona trzyma pozycję
Strona serca jest oflankowywana
Niechęć niszczy jak salwa z moździerzy
Ogromny ból poszarpanej miłości

Świst pocisków przelatujących nad duszą
Nie mam bunkra, nie mam zasłony
Ściskam mocno swą broń bezradną
Przyciskam głowę do ziemi

Bez towarzyszy, sam w walce zostaję
Miłość to wojna, wojna to piekło
W nim jestem sam i walczę by
W chwale i glorii być z kimś
ZWYCIĘŻYMY

autor

GraFiK_ŻyCiA

Dodano: 2006-12-13 06:30:22

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie