Okrąg atomowy

Rzeczywistość - okrąg
z napędem na iluzję;
nie nadążam za
prędkością światła,
pełnią mroku
w ich oczach.

Białe niebo,niczym plazma (gniewu)
klei się do palców (nicość).
Jakże sięgnąć (szczęścia)
swą aurą (lichą).
Na szczyt wolności bladej (pragnę)
jak moje stopy (kruche)
na marnym gruncie.
Krwawiące gwoździe (płoną)
niewoli łańcuchy (stapiają się).

Ogarniam każdą cząstką atomową
swego ciała
obcy,żywy organizm.
Serce puchnie z bólu.
Serce kona w mękach.

autor

Hekate

Napisany: 2008-11-13 Dodano: 2008-11-13 17:17:39

Ten wiersz przeczytano 882 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie