okruchy świąteczne (mix)
świerk
płakał
ścinany świerk
kiedy ludzie
zabierali zielone życie
by świętować
w pięknym zapachu
jego eterycznej duszy
świece
kolory kształty z bajki
opaski złoto kokardy
aromaty
płonący nastrój
radość topniejącego wosku serc
i my
jak ćmy...
pierniki
korzenne zwiastuny
gwiazdki
w maskach z lukru
serca choinki anioły
kapiące miodem
tradycji
pachną wspomnieniem
minionych
świąt
kolęda
syci wrażeń potraw
Bożonarodzeniowi ludzie
odnajdują co roku
w magicznych kolędach
dźwięki
tamtej archaicznej chwili
gdy"Bóg się rodził
moc truchlała"
śnieg
woda zmieniła stan
na brylantowy
wyjątkowy
by pokazać świąteczny cud
narodzin Dzieciątka
śnieżne gwiazdki
wirując głoszą o tym
ludziom dobrej woli
spadają do rąk
dzielących
opłatki
Komentarze (22)
Pięknie ukazujesz zewnętrzne atrybuty świąt. Niech
mają też przełożenie na duchową stronę świąt.
Oj bieluśka Ty Damo, łezka mi się kręci, pieścisz moją
pamięć, pamięć ku pamięci. Lniany obrus na stole,
świerk i ciastko z dziurką, a saneczki dyn, dyń i
śnieżne podwórko. Snopek owsa w kącie, pająk u sufitu,
opłatek na sianie, bajanie do świtu. Dziękuję wwp.
Jednak kiedyś święta miąły większy urok
Rewelacyjne "te okruchy" świątecznie i poetycko -
wspaniałe!
Ładna oprawa podkreślająca wewnętrzny nastrój,
pozdrawiam.
Piękne Piękne Piękne
Smakowite okruszki. Zapachniało... Pozdrawiam