okrutnik
Żal wciska się w najgłębsze
zakamarki zranionej duszy
bezlitośnie przebija serce
poddaje okrutnej katuszy
chciwie odbiera bezcenne
poczucie własnej wartości
popycha bezwiednie
w odchłań nicości
ciężkimi butami
miażdży resztki godności
śmiejąc się z ciebie
w swej bezczelności
Komentarze (16)
"ciężkimi butami
miażdży resztki godności" takich słów powinnam użyć
pisząc co czuje...Oj Ania:(
kolejny genialny wiersz, w którym jest opisana sama
(okrutna) prawda...wielkie ukłony! pozdrawiam
serdecznie.
z tych złych doświadczeń też czasami można czerpać
siłę
Zal probuje sie rozgoscic w sercu czasem z blahego
powodu i trzeba z tym walczyc ...
z wielkim zalem zapisane słowa...dotykaja
duszy...smutek i odretwienie pustki....ktos depcze
godnosc...okrutnik......to despota.....refleksja i
pytanie - dlaczego ...pozdrawiam..
Żal tak rujnuje, że się człowiek w niczym nie
orientuje.
musi minąć trochę czasu, żal zniknie
Ciszo ...trwaj
Pozdrawiam
Cudownie oddane co może zrobić z nami żal. +
Żal katuje duszę. Jak go stłumić ? Ciężko, czas go
pokona.
Wiersz smutny w nastroju. Podoba mi się ostatnia
zwrotka - miażdżąca.
Popraw literówkę w słowie miażdży
gdy coś uciekło nawet na moment wtedy żal i okrutnie
męczy Odtworzony stan dobrze + Pozdrawiam:(
Chciałoby się powiedzieć Nosek do góry ... ale nie
zawsze się da ... okrutników nie brakuje, bo i my tez
czasami przyczyniamy się do tego że komuś jest źle.
Mogę śmiało powiedzieć że będzie dobrze ... bo to co
złe nie może wiecznie trwać - to tyle co do treści
wiersza - pozdrawiam serdecznie i daje (+) i uśmiechu
!!!
żal i smutek zawsze idzie w parze ... otchłań
Smutek... Ale przecież kiedyś pojawi się i weselszy
czas. Z nadzieją daję +