Ołowiany
ołowiane niebo
wsparte filarami z drzew
ołowiane miasta
z drapczami chmur
ołowiane myśli
w głowie kłębią się
ołowiane serca
zimne i nieczułe są
ołowiane żołnierzyki
pokrył kurz
ołowiane kule wciąż
niosą śmierć
już nic więcej
dość! dość!
ciało przeszył dreszcz
dlaczego świat
ołowiany jest?
Komentarze (46)
Witaj,
bardzo ciekawe porównanie...
Masz rację ten ciężar jest ołowiowi należny...
Pozdrawiam serdecznie./+/.
Świat jest piękny sam w sobie, tyle że żyją nam
niektórzy ludzie, którzy sieją zamęt i innym życie
zatruwają :( Większość z nich to frustraci i
malkontenci, którzy ciągle narzekają , nie widząc
swoich wad, wytykają je innym.
Z podobaniem smutnego wiersza skłaniającego do
refleksji,
pozdrawiam serdecznie :)
Smutna refleksja.
Pozdrawiam serdecznie
No właśnie, dlaczego?
Pozdrawiam serdecznie.
Ciekawie przedstawione :) Pozdrawiam serdecznie +++
masz rację Halinko
wszystko teraz jest jak z ołowiu
Trafna refleksja ołowiane życie...jakiez to smutne.
Pozdrawiam ciepło.
Bardzo smutna refleksja płynie z wiersza, ale i moim
zdaniem żyjemy w takim bardzo "ołowianym" świecie.
Pozdrawiam wieczornie
wiersz zatrzymuje, niestety taka jest
prawda,,pozdrawiam:)
Bardzo się podoba Twój mroczno-refleksyjny wiersz.
I niestety, czego człowiek nie dotknie - staje się
ołowiane... :-(
Pozdrawiam serdecznie :-)
Świetny wiersz pozdrawiam serdecznie;)
Anafora.
Bardzo dobre słowa. Na pomyślenie.
Komus jest bardzo ciezko na tym swiecie.
Wiersz zatrzymuje refleksją.
Pozdrawiam :)
Pięknie dziękuję za komentarze.
Nie chcę nikogo wyróżniać,bo Wszystkich Was bardzo
cenię i podziwiam waszą twóczość,ale odniosę się do
komentarza Iris.
Wiersz był umieszczony w jednym z ogólnopolskich
tygodników.
Mogłaś więc go już kiedyś przeczytać. Masz dobrą
pamięć.
Serdeczne pozdrowienia dla Wszystkich