On

Jest to bardziej historia niż wiersz , na podstawie opowieści mojej przyjaciółki .

Nosiłam to w sobie bardzo długo . Za długo .
Musiałam jak najszybciej coś z tym zrobić . Postanowiłam działać . Podnieść się i walczyć .
W przeciwnym razie zwiędnę , zgasnę , umrę .
Poszłam . Czułam na sobie wzrok ludzi spoglądających zza szczelnie zamkniętych okien . Gdy mijałam przechodniów schylałam głowę , odwracałam wzrok .Nie mogłam odpędzić od siebie poczucie winy . Napotykani nie znajomi zdawali się mówić : "nie rób tego " . Nieme usta szeptały : " nie idź tam " , a nie widzialne ręce utrudniały drogę .A ja brnęłam przez wszystko dążąc do samounicestwienia .Przełknęłam wspomnienia ostatniego , wspólnego wieczoru .Głęboko do kieszeni schowałam własny starach . Resztą sił wciągnęłam zapach nieba i powoli wstąpiłam do Jego królestwa .W duszy modliłam się aby Go nie było . Bałam się tego spotkania , tego co będzie po nim ale nie widoczna siła pchała mnie dalej . Dostrzegłam Go z daleka .Brnęłam więc krok za krokiem .Pochodziłam , powoli , bezszelestnie i cicho .
-Cześć ! - wypaliłam znienacka .
Łudziłam się że będzie zaskoczony .. ale nie był . Jak zwykle pozostał zimny , niewzruszony i nijaki .
- Nie dziwisz się że przyszłam ?Na pewno się tego nie spodziewałeś się tego . Nie przywitasz się ze mną ? Będziesz tak milczał ? Powiedz coś ! Doskonale wiesz że tamtego wieczoru wszystko się skończyło . Mój poukładany świat się rozpadł . Nie zauważałam już słońca ,kropli deszczu i ludzi . Nie czułam zapachu liści wokół naszej ławki . Ja nie chce tak normalnie żyć ! Nie chce już jeść , nie chcę oddychać !Zabiłeś mnie ! - rozpaczliwie próbowałam powstrzymać łzy , które spływały po policzkach .
-Prosiłam Cię abyś został , mogłeś przecież przenocować a jechać dopiero rano . Mówiłam że jest ślisko i nie bezpiecznie le Ty nie chciałeś słuchac .
Kocham Cię . Kocham Cię tak mocno jak nigdy dotąd - wyszeptałam i rozpłakałam się .
Nagle poczułam ulgę .Szum ustał . Świat się nie skończył . Żyłam . Ostatni raz spojrzałam na Jego twarz .Na wciąż świeżą fotografię . Na błyszczący w słońcu chłodny marmur . A później nie odwracając się za siebie , opuściłam mury cmentarza , On został.

autor

Jezzalieq16

Napisany: 2011-11-04 Dodano: 2011-11-04 18:40:51

Ten wiersz przeczytano 605 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie