On****

ahhhhh

bogata jesteś w doświadczenie

Wiersz krzyczy o spokój... Kłaniam się :))

No cóż Ci powiem.jutro nowy dzień, może dla Ciebie
zaświeci słonce, które ukoi ból.Spojrzysz na świat
inaczej.Dzisiaj po prostu uśmiechnij się.
Dobry wiersz, chociaż smutny.
:)))

Też mam nadmiar tego bogactwa, i nie mam co z nim
zrobić, nikt nie chce nawet za darmo...

Pozdrawiam.

Ból zabija, więc miłości nie sprzyja! Pozdrawiam!

nie wierzę że tylko to masz ...masz jeszcze wiersze
...
pozdrawiam :-))

Bogata w ból to bardzo smutne. Pozdrawiam.

Niezwykły majątek...
Pozdrawiam

Zaprzyjaźnij się z bólem, a już nigdy nie będziesz
sama...
Pozdrawiam :)

W takim zapisie wygląda jak litania i to nawet ciekawy
zabieg.
Przepraszam, przyszedł mi taki pomysł, aby go jeszcze
bardziej do litanii upodobnić, czyli np. dodać
początek:
"Proszę, usłysz mnie,
Proszę, wysłuchaj mnie

- jakaż jestem bogata.

Ból targa moim ciałem
Ból targa moją duszą (...)"

i na zakończenie coś w rodzaju:
"Ty, który targasz moją duszą..."

Pozdrawiam, to tylko taki luźny pomysł czytelniczy. +
:)

również mam nadzieje że to już minęło życzę
wszystkiego dobrego :)

Zatrzymał mnie twój wiersz. Bardzo duży plus. Dał mi
powody do zamyślenia. Pozdrawiam

mam nadzieję że ten stan ducha u Ciebie to już odległa
przeszłość... na bezgraniczny ból duszy jest jednak
jedna metoda... rozpłynąć się, rozproszyć ego na jakiś
czas, zniknąć... a potem powstać jak Feniks z
popiołów, odrodzić się do nowego już innego życia...
tak na wszelki wypadek ;)