ona

a ona była swym własnym grobem
w alei zasłużonych na miejskim cmentarzu
i motto brzmiało:
"nikt nie żył tak jak ona,
szybkim, śmiertelnym snem..."
a ona była słupem soli,
współczesną żoną Lota,
świątynią pozbawioną dzwonów,
rzeczywistością bez upiększeń,
w stylu romańskim
i gdy grała muzyka,
ona tańczyła...
jak drewniany, martwy krążek,
w kosmosie śmieszności
i nie potrafiła ukryć swej nieśmiałości wobec ludzi,
wśród których przyszło jej żyć,
a gdy umierała,
w sąsiedztwie rodził się syn nocy,
nowy mesjarz południa....

autor

tb133

Dodano: 2005-09-13 11:59:06

Ten wiersz przeczytano 692 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie