ona
zagubiona wśród myśli
samotnie przez świat
ciągle zmęczona
zraniona zdradą
powiewa samotnie
jak flaga na maszcie
w zawirowaniach
bezimiennych dni
na bezkresach
stepów akermańskich
smagana wiatrem
który ciągle w oczy
przedziera się
przez gąszcze
ludzkiej obłudy
ciągle do przodu
nie cofając się
w swoich wartościach
samotny biały żagiel
nie dający się zatopić
brnie by żyć godnie
szukając bezpiecznej przystani
autor
Sabina Gancarz
Dodano: 2015-12-01 10:17:43
Ten wiersz przeczytano 1567 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (48)
Ostatnia zwrotka jest bardzo ciekawym komentarzem do
wiersza
Miło było przeczytac
p o z d r a w i a m
kochani komentować będę wieczorem teraz muszę zmykać
miłego dnia
Wytrwałości i powodzenia
Stepów dlaczego stepów jest dużą literą (jest pod
takim tytułem wiersz Mickiewicza )
miłego
dotarcia do przystani