Ona nie oddycha.

Marcepankowi. Za to, że jednak pozwoliła sobie na podwójne życie i tu i tam.

Ona nie oddycha.
Więc nie próbuj budzić jej.
Spójrz na jej zaciśnięte dłonie.
Nigdy już nie dotkną Cię.
Czy nie jest ci przykro?
Oh Ophelia z Twoich snów!
Spójrz na jej skostniałe usta.
Nie wypowie żadnych słów.
Pustka zgwałciła jej serce,
Smutek spenetrował mózg.
Powieki pod wpływem rozpaczy,
Zamknęły się… skruszył się tusz.
Oh Julia z twoich największych rozkoszy!
Ta, którą kochałeś tak …
Zabrał ją deszcz wczorajszej nocy,
Łzy Boga oblały jej twarz.

Klaudia Wiśniewska

autor

M.argot

Napisany: 2009-05-02 Dodano: 2009-05-04 22:08:21

Ten wiersz przeczytano 512 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie