Onamudaje

Plusik z pozdrowieniami.

Babajaga - bardzo Ci dziękuję za tak ciepłe i życzliwe
komentarze :)
Pozdrawiam cieplutko :)

a ja zostawię z wielką przyjemnością głosik - jesteś
cudowna w swojej poezji

re: Wandzia
napisałam je w kilka minut ad hoc,
ale przed chwilą 2 razy liczyłam i nie widzę błędu w
sylabach, tylko seksownie napisałam z literówką,
a następnych raczej nie będzie, bo raczej szkoda mi
czasu na nie, no chyba że zmienię zdanie i się raz w
nie zabawię, ale wątpię.
Pozdrawiam serdecznie i życzę dobrego wieczoru,
Wandziu.

Witam i pięknie dziękuję wszystkim miłym Gościom za
przeczytanie i komentarze. Bardzo mi miło, że się
onamudaje spodobały.
Pozdrawiam cieplutko, życząc miłego wieczoru :)


Re wolnyduch
Grazynko super ci wyszły onamudaje
Masz wprawdzie w niektórych wersach nie prawidłową
ilość sylab ale następne będą super :)

Wandeczko, jesteś niesamowita. Z podziwem, gratuluję
zdolności, na każdy temat i jakże pięknie...Sercem
pozdrawiam :)

Dać, czy nie dać,
oto jest pytanie,
a to odpowiedź na nie:
Żeby się nie rozchorować,
dawać i nie żałować ;))
Pozdrawiam z uśmiechem i podobaniem :)

Udane onamudajki ...pozdrawiam serdecznie.

To może spróbuję?

Ona mu daje omlet dziś z rana,
a on się krzywi, że słony,
wcześniej się nachlał i suszy pana
dlatego niepocieszony.

***

Ona w poskokach do niego biegnie.
a on ucieka w bok od niej,
bo mu z kochanką lepiej, to pewne,
bowiem ich związek w rutynie tonie.
***
Ona zachęca, by na przyjęcie
iść do teściowej, we wtorek,
a jego zgaga skręca na prędce,
wymówek ma cały worek.
***
Ona seksowanie chce się ubierać,
żeby mężowi podobać
a on jej mówi, że już się zbiera,
bo w pracy musi coś oddać.

***
Ona mu kąpiel z pianką szykuje,
on smacznie śpi na kanapie,
znowu się smutna po domu snuje,
bo mężuś od dawna chrapie.

Wybacz Wandziu, że tutaj się pokusiłam, bo zobaczyłam
Twoją podpowiedź, dobrej nocy życzę i raz jeszcze
powiem, iż mi się Twoje onamudjaki bardzo podobają :)

To chyba jedyny "gatunek", którego jeszcze nie
próbowałam :) Świetne, Wandziu :) Pozdrawiam
serdecznie :)

Dziękuję Wandziu za pomoc i sugestie :) Zainspirowałaś
i dostarczyłaś wiele uśmiechu. Uściski i życzę miłego
wieczorku :*:)

Witam serdecznie i pięknie dziękuję miłym Gościom za
przeczytanie i pozostawione pod Onamudajami
komentarze.
Bardzo mi miło i bardzo się cieszę, że spodobała się
Wam ta forma gatunku literackiego, który powstał
niedawno.
A oto krótka historia Onamudajów


Copyright © Mariusz Parlicki 2016 -2019

Designed by Mariusz Parlicki 2016 -2019



Strona główna
Blog
O mnie
E-booki
Filmy
Recenzje
Galeria
Oferta
Kontakt
Tomiki
Wiersze refleksyjne
Magiczny Kraków
Poezja niepoważna
Limeryki
Parlicki.pl







Onamudaje


Definicja
i krótka historia gatunku


Onamudaj - jeszcze nieusankcjonowany obecnością w
słownikach terminów literackich, ale już posiadający
swoją krótką, lecz burzliwą historię, gatunek
literacki przynależący do nurtu poezji niepoważnej,
miniaturka liryczna, o satyrycznym, choć
niekoniecznie, wydźwięku. Stanowi parafrazę,
trawestację, lub parodię drugiej strofy ballady Adama
Mickiewicza - "Świtezianka". Napisany zazwyczaj, jak
pierwowzór, strofą stanisławowską.

Za praojca gatunku należy uznać nieświadomego faktu
stworzenia go - Adama Mickiewicza, który w latach
1819-1822 napisał balladę "Świtezianka", wydaną w
zbiorze "Ballad i romansów" w Wilnie w 1822 roku. W
drugiej strofie tejże ballady Wieszcz napisał:


"Ona mu z kosza daje maliny,
A on jej kwiatki do wianka;
Pewnie kochankiem jest tej dziewczyny,
Pewnie to jego kochanka".
(Adam Mickiewicz)

Powyższa strofa określana jest mianem
stanisławowskiej, a więc takiej strofy czterowersowej,
która zbudowana jest następująco: wersy I i III są
10-zgłoskowe i rymują się ze sobą, a po 5 sylabie
następuje średniówka; wersy II i IV są 8-zgłoskowe i
rymują się ze sobą, ale brak tu średniówki. Porządek w
strofie stanisławowskiej panuje także w sferze
akcentów: zwykle wersy dłuższe liczą po cztery
zestroje akcentowe; wersy krótsze - po trzy. W
powyższej strofie występują rymy gramatyczne,
krzyżowe, abab, żeńskie, w parze aa - rym jest
niedokładny, w parze bb - dokładny. Tak
scharakteryzowaną strofę stanisławowską należy uznać
za wzorcową strofę klasycznego onamudaja, zaznaczając,
że w historii gatunku pojawiały się onamudaje
odbiegające w mniejszym lub większym stopniu od
powyższego wzorca.

W tej formie onamudaj, nie nazwany jeszcze onamudajem,
wgryzał się w czytelnicze umysły i dojrzewał do
wybicia się na gatunkową niepodległość, do odcięcia
pępowiny łączącej go z matką - balladą i do
rozpoczęcia autonomicznej kariery.



Ważnym etapem na drodze kształtowania się onamudaja,
jako nowego gatunku literackiego był wierszyk
Stanisława Lema zamieszczony w "Dziennikach
gwiazdowych". Lem podobnie, jak Mickiewicz nie był do
końca świadomy, że tworzy nowy gatunek poezji
niepoważnej, choć to właśnie jemu zawdzięczamy
pokazanie po ponad 130 latach od powstania
"Świtezianki", że jej druga strofa stanowi niezwykle
inspirujący "materiał" do zabaw literackich.



"Cóż to za robot piękny i młody,
I cóż to za robotniczka,
Ona mu z dzbana daje pentody,
On jej - wtyczki z koszyczka".
(Stanisław Lem)

Proces dojrzewania gatunku trwał nadal, ni mniej, ni
więcej, tylko do 21 marca 2014 roku do godziny 10.08,
kiedy to na stronie Probierczyka na Facebooku Ryszard
Błaż opublikował pierwsze, wzorowane na drugiej
strofie "Świtezianki" - onamudaje, bo taką nazwę dla
swoich "przeróbek" sam autor zaproponował.


Szersze grono czytelników zapoznało się z nowym
gatunkiem w czerwcu 2014 roku w kwartalniku "Książki
Magazyn do Czytania"2 (13). Probierczyk napisał tam w
artykule "Onamudaje!": ""Naszemu stałemu autorowi panu
Ryszardowi Błażowi wpadła w oko strofa z
Mickiewiczowej "Świtezianki": Ona mu z kosza daje
maliny, A on jej kwiatki do wianka; Pewnie kochankiem
jest tej dziewczyny, Pewnie to jego kochanka. I
zaczęło się.



Ona mu z kosza daje maliny,
A on jej do wianka kwiaty;

Pewnie kuzynem jest tej dziewczyny,

A może powinowatym?



Ona mu z kosza daje maliny,

Stokrotek on dla niej szuka;

Pewnie znajomym jest tej dziewczyny,

Dawnym znajomym z facebooka".

Te obydwa onamudaje są autorstwa Ryszarda Błaża i
opublikowane zostały pierwotnie na stronie
Probierczyka na Facebooku 21 marca 2014.

O ile Adam Mickiewicz to świadomy twórca ballady
"Świtezianka" i nieświadomy twórca onamudaja, o tyle
Ryszard Błaż to świadomy twórca onamudaja, jako nowego
gatunku literackiego, i zarazem nieświadomy autor
zamieszania, które tym "wynalazkiem" wywołał. A, że
wywołał niech świadczy fakt rosnącej popularności
nowego gatunku widoczny na stronach, blogach i
portalach społecznościowych.


Ja również uległem urokowi tego nowego gatunku, o czym
świadczy cykl blisko stu pięćdziesięciu onamudajów,
które zamieszczam poniżej. Wszystkie one ukazały się w
mojej książce poetyckiej: "Muza beztroska. Satyry,
Humoreski, fraszki i onamudaje", Rideró IT Publishing,
Kraków 2018. E-book do pobrania za darmo w wybranych
formatach: PDF, EPUB 3, MOBI, FB2. Pozycja ta ma dla
historii onamudajów znaczenie szczególne, gdyż jest
pierwszym tak obszernym i drukowanym w formie książki
zbiorem tych wierszyków. Życzę Państwu miłej lektury i
zachęcam do przyłączenia się do tworzenia onamudajów.



Ostrzegam, że po napisaniu kilku pierwszych będzie Wam
trudno przestać.






Onamudaje
Mariusza Parlickiego

***

Ona mu daje. Ciągle gotowa
jest dawać. Trzeszczy łożnica.
Czy to jest u niej odruch Pawłowa,
czy może natręctw nerwica?



***

Ona mu daje chętnie swój wianek,
lecz on - "zielony badylek",
zamiast to zrobić z nią jak baranek,
przeleciał tak, jak motylek.



***

Ona mu daje maliny z kosza,
a przy tym znów się z nim kłóci,
bo on jak zwykle poszedł na squasha,
malin do zsypu nie wrzucił.



***

Ona mu daje. Trzecią godzinę
on u niej leży, nie siedzi,
o czym uprzejmie całą rodzinę
powiadamiają sąsiedzi.



***
Ona mu daje, a on obiekcje
natury ma estetycznej,
więc by wykluczyć dzisiaj erekcję,
wypił dwa litry stolicznej.



***
Ona mu daje na piękne oczy.
To takie słodkie i miłe.
On równie mile ją tym zaskoczył,
że dał jej na piękny tyłek.



***
Ona mu daje, on oczywiście
bierze i nie wiedzieć czemu,
każe by dała też organiście,
a nawet i kościelnemu.



***
Ona mu daje tak, jak nikomu,
wije się, drży i napręża,
a potem szybko biegnie do domu
obiad szykować dla męża.



***
Ona mu daje się na polanie,
on jednak musiał ją olać,
bo jego kolej jest na polanie.
A jak tu kumplom nie polać?



***
Ona mu daje na jednej nodze.
On ma z tym problem od rana.
Myyśli, popuszcza fantazji wodze...
Przeleciał ją, czy bociana?


Zapraszam do zabawy :)

Pomysł i wykonanie fantastyczny. Pozdrawiam ciepło
Wańdziu :)

Świetne, z podobaniem przeczytałem, pozdrawiam ciepło.

Witaj,

jeszcze jeden rodzaj próbnych dokonań...

Pozdrawiam z uśmiechem./+/