Ósma Noc

Już sobie łóżko człek ścieli, i jak go nagle coś w mózg nie zdzieli!...

Płyną myśli pod powiekami
O, o, o! Skraplają się słowami
Z palca wyssanymi sformułowaniami
Wytryskami - neuroprzekazanymi stykami
W kontakcie z atramentowymi zawijasami
Na kartce jawiące się słowami
I z tych słów wysekwnencjonowanymi wersami
W formie swej nazwane w kontakcie z oczami
I tych oczu mirażami,
Głębszymi w mózg widma przeobrażeniami
Kooperują z uszami szumiącymi muszlami
Aż do świadomości na co wskazują
Poszlaki wibracji pędzącymi dźwiękami

A mi tu powieki spowite myślami
Ślą transcendencję z mistycznymi cząsteczkami
Zmaknąć je? Już okna zasnute zasłonami
Ludzie splątani swymi nadrealnymi snami
I też tam wejdę z podświadomości pragnieniami
Na zawsze wiedziony instynktami
I o tworzeniu myślami

Spomiędzy powyłamywanych cząseteczk czasu
Walczę mieczem ze wskazówkami i ich cieniami
Tarczą chroniony przed presją ich wskazniami
Mą matrycę wolności drażnioną szpilkami
Z arteriami idei artyzmów stosami
Mierzę się z ciemnościami
O Ósmej Nocy wywalczonej ideami
Ponad boskimi siedmioma dniami

I zamyka się optyka zdobiona rzęsami;
Galaktyka pod powiekami
Czas mnie nie tyka, jestem ponad wiekami

autor

uUulotny

Napisany: 2007-04-24 Dodano: 2007-04-25 10:08:27

Ten wiersz przeczytano 602 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie