Osobowość
Na szczęście mam swój rozum
Własny styl pisania scenariuszy
Zdolność wyboru dalszego działania
Nie zmienię się
Na korzyść czyjegoś ego
Zakurzonych ambicji
Na szczęście jestem oryginałem
Nie kopią miliona mrówek
Równym tempem chodzących w kółko
Na niebie widzę chmury
Ułożone w kształt liczby PI
Mój ton głosu
Jeśli kogoś zagłusza
Może nie słuchać
Skupić się na własnych myślach
Rozsiewanych falami wiatru
Jestem jeszcze silna
Choć zamykam się w sobie
Coraz bardziej
Bezpieczniej jest
W kameralnej przestrzeni
Darem życia jest ostatni wydech
Świadomości
Upust nieuchronnego bólu
Bezustannie się upewniam
Czy aby napewno drzwi są zamknięte
Tylko Ty mi wystarczasz
Nawet jeśli to wiąże się z niepewnością
Klaudia Gasztold
Komentarze (3)
Taka czułość w tym jest...
i to właściwie wystarcza
bycie cudzą kopią oznacza że nie myślimy. Ale nie
warto się też zamykać, nawet dla najbardziej
umiłowanego.
Dobrze, gdy człowiek potrafi być sobą
i nie jest cudzą kopią, podoba mi się Twój wiersz,
Klaudio, pozdrawiam serdecznie.