Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Ostatni bastion – Dolina...

Zamyślony zieloną łąką chodzę,
wokół słodka woń i nektaru smak.
W trawie po kolana wolno brodzę,
lecz jest mi smutno i pewności brak.

Choć wiatr figle dziarsko sposobi,
by rozweselić i rozbawić mnie,
lecz nie uczyni tego, nie zrobi,
bo wiem to, czego on nie.

Wiem o drogach i domach nowych,
co w tym miejscu będą stać,
o maszynach do walki gotowych,
by dziurawić i beton w łąkę lać.

Już się sposobią i silniki grzeją,
by ruszyć z przyrodą w łatwy bój.
Będą szarpać i burzyć, asfaltem zaleją,
aż cię zaduszą, zielony raju mój.

Jak ostatnia twierdza, bastion na rubieży,
legniesz w gruzy, nie zostanie ślad.
Cała natura pod betonem leży,
matka przyroda, niepotrzebny świat

autor

Kukabarra

Dodano: 2007-05-02 09:05:37
Ten wiersz przeczytano 631 razy
Oddanych głosów: 9
Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przyroda
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »