Ostatni przystanek na ziemi
Ostatni przystanek na ziemi
w tym miejscu zaskoczył nas wróg
na próżno z nią walczyć będziemy
śmierć przyszła odebrać swój dług
Otwarła już księgę żywota
nienawiść wrzuciła do strat
a wiara to ważna jest cnota
a gniew zupełnie nic nie wart
Zaczęła sumiennie księgować
na szalę rzuciła nasz los
nie chciała miar innych stosować
wtem Syna odezwał się głos
O wejdźcie pielgrzymi z tej ziemi
lecz najpierw oczyśćcie swą dłoń
tak bardzo jesteście znużeni
tu nowy czeka wciąż dom
Tu nie ma już smutku przykrości
i na was nie czyha już wróg
to wasza Ojczyzna w wieczności
zwolniona od krzywdy i trwóg
Chcę zerwać niewoli kajdany
i świat uwolnić od zła
lecz będzie to dzień nieznany
a Ojciec w zapisie go ma
A szatan odlicza godziny
ciekawość go trawi i strach
i szpony wyciąga ku ziemi
a krzyża przeraża go znak
joanna 53
Komentarze (10)
musimy trwać w nadziei
pozdrawiam
Wierzę że będą wolni.
Wiersz pełen nadziei i wiary.
Ostatni przystanek tutaj, ale czeka nas ciąg dalszy.
Bardzo dobry wiersz.
I szlachetne przesłanie.
Pozdrawiam serdecznie
Świetny wiersz Jaosiu Pełen wiary
Pozdrawiam serdecznie :)
Nigdy nie wolno tracić nadziei...
Pozdrawiam ciepło Joanno :)
Oby ten szatan nie zacierał rąk,
tak poza tym, msz ludzie którzy w ten krzyż nie
wierzą, często mają w sobie mnie hipokryzji, P wierzy
i nie przeszkadza mu to w wydawaniu rozkazów do
zabijania, zatem wiara i postępowanie jak dla mnie
zupełnie nie idą w parze...
W każdym razie zgadzam się z przesłaniem, iż świat
należy oczyścić od zła włącznie z zabijaniem, co dla
mnie jest złem najgorszym, poza tym wiersz podoba mi
się, przypomina wiersze dawnych klasyków, które cenię.
Pozdrawiam serdecznie :)
Myślę, że wierzyć zawsze warto.
Pozdrawiam serdecznie :)
Nie traćmy nadziei na życie wieczne. Z zadumą
czytałam. Serdecznie pozdrawiam. Udanego i
beztroskiego dnia:)
niby to wszystko już wiemy, ale jak się czyta taki
wiersz, to wszystko nabiera głębszego znaczenia.
Nagroda po śmierci dla szlachetnych i wytrwałych w
wierze. Bóg uwolni świat od zła, lecz ten moment
pozostaje nieokreślony.
Smutny, ale z nadzieją na życie wieczne wiersz.