Ostatnia podróż

W drewnianej skrzyni leżą pamiątki
Kres już podróży, meta przygody
Widziałam wszystkie świata zakątki
Gościłam najdziksze globu narody

Poznałam wrogość ukrytą w puszczy
Piękno lodowców, pustyni wielkość
Spędziłam noce zamknięta w głuszy
Gdzie hasło śmierć, jedyna pewność

Mężnie kroczyłam dalej przed siebie
Gdy inni siły już pożegnali
Sama jedyna, o wodzie i chlebie
By niepoznanie w pamięci utrwalić

Z naturą w pokera o wszystko grałam
Jedno rozdanie, życie zabieram
Ogień, powietrze to z nimi igrałam
Rozdział kolejnej wyprawy otwieram

Pozostał znaczek, paszport zmęczony
Stara walizka bez czterech kółek
Koniec zabawy, królewsko zwieńczony
Kolekcją staroci pod wartą trzech półek

Codzienna przygoda codziennie inaczej....

autor

Głos z szafy

Napisany: 2004-08-23 Dodano: 2004-08-24 14:25:36

Ten wiersz przeczytano 809 razy

Oddanych głosów: 63

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie