Ostatnia posługa

I kolejny świetny wiersz, stwierdzam, że lubię Cię
czytać :))

smutne i prawdziwe...

Bardzo dobry wiersz. Szczególnie łkający grób
pesymisty i początek. Super

Z przekąsem, polotem i dobry rymem oddana prawda...
(Niedawno poznałem taki przypadek w realu - na
szczęście bohaterka nadal żyje...). Pozdrawiam

Bardzo smutne,samo życie.Dobrze ,że poruszasz ten
temat,powinniśmy coś z tym zrobić.Pozdrawiam.

Wszystko co ludzkie nie jest nam obce. Szkoda jednak,
że to takie smutne.

Organista też koncertowo ubierze pieśnią słowo no i
także nie honorowo-pozdrawiam.

Jak zwykle, Twój wiersz nie rozczarowuje, wręcz
przeciwnie :))Pozdrowionka

W życiu jesteśmy tyle warci, ile mamy w garści. Mam
nadzieję, że w Niebie będzie o niebo lepiej:)))

tylko kasa, bezduszna biurokracja, nie ważny człowiek,
jego tragedia....wiersz dobry, życiowy...pozdrawiam

A ja uważam,że należy poruszać takie tematy.Musimy
czuć, że w swoim niezadowoleniu z tego co się w kraju
dzieje nie jesteśmy osamotnieni.Zło trzeba tępić
wszystkimi sposobami.Wierszem też. Nie każdy wiersz
musi być od razu wiekopomnym dziełem.Pozdrawiam

Aż włosy dęba stają ,kiedy się o takich praktykach
słyszy...

tak spokojnie o tym piszesz ja bym sie awanturowała o
politykę jaka u nas panuje w kraju ... choć czasami
zgoda na fakty też pomaga zachować spokój w takiej
chwili ...

Jestem wzruszony jak przez grabarza ziemia cmentarna
tylko szkoda ,że ta poezja jest taka marna.

Smutne,,,samo zycie,,pozdrawiam z
daleka.