Ostatnia rozmowa
Mojej Przyjaciółce Liliannie
To była rozmowa
...ostatnia rozmowa
inna niż wszystkie
wypełniona ciszą...
były łzy Twoje i moje
słowa niewypowiedziane
które ja słyszałam...
potem był zachód słońca
bez wschodu dla Ciebie
i Twój sen
bez przebudzenia...
Teraz jest pustka i żal...
Komentarze (9)
Trudno się komentuje takie osobiste, przepełnione
żalem przemyślenia. Postawię jedynie plusa i pomilczę.
piekna dedykacja, choc bardzo smutna,
serdeczności
Smutny lecz piękny wiersz...
Pozdrawiam serdecznie :)
czytelny żal po stracie przyjaciółki.
Takie jest życie człowieka smutne, ale prawdziwe,
człowiek się rodzi, krótko żyje i odchodzi w nieznane
(życie po życiu) z ziemi zepsutej wojnami, rozbojem,
kradzieżami, chamstwem, nienawiścią bezprawiem
itp. na inną planetę krainę słońca,
gdzie jest wolność miłość i życie niema
końca.......... Pozdrawiam.
Wiersz ładny ale bardzo smutny...pozdrawiam.
Czytelny żal po śmierci przyjaciółki.
Czytam bez "ja" w siódmym wersie, ale to nie mój
tekst.
Pozdrawiam autorkę:)
Dziękuję Jurku. Wiersz jest smutny, bo straciłam kogoś
bliskiego.
Ładny pełen smutku
Jurek