Ostatnia wola
Nim przeznaczenie postawi przed kresem,
odbierze szczęście miłością zdobyte,
a potem rydwan w światłości wyniesie,
tam, gdzie obecność staje się
zaszczytem.
Chciałbym raz jeszcze poczuć piękno
chwili,
pozwolić sercu niechaj w niej utonie
i nad refleksją życia się pochylić,
które początkiem, tam gdzie jego koniec.
autor
Sotek
Dodano: 2021-02-07 11:52:02
Ten wiersz przeczytano 3002 razy
Oddanych głosów: 122
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (93)
Życzę Ci jak najwięcej pięknych chwil.
Pięknie, jak zwykle u ciebie.
Pozdrawiam.
Piękny wiersz. Czasem mam podobne pragnienia, ale nie
umiem ich tak pięknie wyrażać w słowach.
Życzę tego z całego serca, byś dobro i piękno chwili
uchwycił.
Pozdrawiam ciepło
Dziękuję za odwiedziny:)
Miło mi.
Pozdrawiam:)
pięknie, rytmicznie, nostalgicznie :-)
Jak zawsze bardzo ciekawy i pełen miłości oraz
romantyzmu wiersz :) Pozdrawiam serdecznie +++
Marku, nic dodać nic ująć, myślę, że w większości z
nas tego pragnie. Udanego dnia pełnego ciepła :)
Ostatnio to moje klimaty. Pozdrawiam.
musząpowinny być wynalezione jakieś metody,
pozwalające magazynować szczęście które zyskuje się
miłością. Żeby starczało szczęścia na dłużej, żeby nie
przemijało. Rodzaj akumulatora, banku szczęścia.
Dziękuję kolejnym gościom za odwiedziny i pochylenie
się nad wierszem:)
Wiersz zatrzymuje pięknym przekazem. Marku pozdrawiam
ciepło i zdrowia życzę :)
I my srarsi jesteśmy, tym częściej myślimy o naszym
końcu... Refleksja
warta przemyśleń,
pozdrawiam ciepło, choć wokół chłód ciągnie, Halina
super przekaz
wzruszyły mnie te strofy Marku