Ostatnie niebieskie kwiaty
Pamiętasz leśną ścieżkę
i tę kładkę, prowadzi do miejsca
płożących wrzosów rozśpiewanej polany.
Zabierz mnie tam,
posłuchamy leśnego koncertu.
Później usiądziemy, na skraju
wdychając ostatni zapach zbóż.
Chabry znów zatańczą blaskiem
twoich oczu.
Podaj dłoń,
słońce świeci jeszcze wysoko.
autor
Ewa Kosim
Dodano: 2021-10-09 21:07:12
Ten wiersz przeczytano 1282 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
... a tutaj uroczo :-)
Zatrzymałam się , pięknie i chabrowo...
milo
Przepięknie Ewuniu i te chabry...moje ukochane
błękitne...serdeczności dla Ciebie :)
bardzo romantycznie Ewuniu
zatrzymałaś dla mnie lato
Arku Areczku miło Ciebie widzieć :)
Dzięki kochani za słowo
Gdy w czasie jakiejś wędrówki, napotkam jakąś polanę,
albo przejdę po jakiejś kładce, będę myślał, czy to
nie ta Twoja, ubrana w płożące wrzosy.
Ślę uśmiechy do Ciebie Ewcia. :):)
Zmysłowo wyrażona miłość.
Wiersz odbieram jako nostalgię za tym co zapamiętało
serce.
Pozdrawiam Ewo:)
Marek
Ostatni romantyczny spacer przed zimą nasyci
wspomnieniami do następnego lata...czas zrobić zapasy
:) pozdrawiam Ewo :)
czuję smutek
pozdrawiam Ewo
Pozdrawiam Krystek :)
Miło wspólnie z ukochanym odwiedzać miejsca z
romantycznych wspomnień. Pozdrawiam serdecznie z
podobaniem:)
Dzięki dziewczyny
miłe zaproszenie na wspólny spacer.
Piękne rozmarzone wersy.
Pozdrawiam serdecznie