Oszukana przez siebie samą...
Oszukana przez siebie samą
Silniejsza o noc i słabsza o rano,
Balansująca między wartościami
Nie daję rady ze swoimi słabościami.
Pełna lęku i niepewności
Nie znajduję promienia radości.
Dorosła, lecz tak dziecinna,
sama sobie jestem winna...
Zagubiona gdzieś w otchłani,
nie chcąc sama siebie ranić
Bardzo zraniłam Ciebie
a Ty nawet o tym nie wiesz...
Ręce drżą, serce kłuje,
I żałuje i... NIE ŻAŁUJĘ...
Pozbawiona hedoizmu
Brzydzę sie swojego egoizmu!
Komentarze (3)
zgadzam się z panem Tomkiem..ja tez czasami chcialabym
tak przelewac uczucia na papier,bo to piękna sztuka.
:)
Bardzo dobry wiersz. Potrafisz ukazać swoje uczucia,
przelać je na papier. Niewiele osób to potrafi.
kiedy już jesteś po rachunku sumienia, startuj do
przodu, dalej świat pięknem odmieniaj.