Pamięć

Zapominamy, że ktoś nas stworzył,
Dał życie, w które brniemy przez lata.
Drzwi też na przyszłość chętnie otworzył,
I myśl odpychał, co mówi strata.

Jasne pokazał strony ciemności,
Chronił przed bólem , gdy dawał znać.
Wskazał ważniejsze cele miłości,
I przy uczuciu tym zawsze trwać.

Był ktoś tak ważny, już wszyscy wiemy,
Kiedyś drażniąco w życie nam wkraczał.
Zapomnieć jednak ich nie możemy,
Łatwo po latach krzywdy wybaczać.

To są rodzice, im wielka chwała,
Warto docenić nauk starania.
Zwłaszcza że pamięć tylko została,
Godna tych myśli, co chcą przetrwania.

autor

Grand

Napisany: 2010-09-02 Dodano: 2010-10-02 12:51:36

Ten wiersz przeczytano 469 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie