PAMIĘCI LUKI
Nie mogę sobie przypomnieć
jakie było moje zycie?
Tonąłem w smutku
może przeciwnie
w zachwycie?!
Często płakałem?
Czy może nie
więcej się śmiałem?
Radością
a może jedynie żałością
świat obrażałem?!
Spotkałem Ciebie?
Kiedy
gdzie?
Mało
co pamiętam?
Zlepki wspomnień
zbieram
składam
łzami spętam!
Po przykuwam
do mózgu szarych komórek
łańcuchem
Będę pilnował
wypasał
zostanę dla nich pastuchem
Jestem pewny
iż tylko Ty
w miłość mnie przystroiłaś
Amnezja!
Czy Ty w ogóle
w mym życiu się pojawiłaś?
Komentarze (5)
są takie luki w pamięci zapatrzenia to bielma w moim
wierszu to tęsknota zapatrzenie U ciebie jest
odwrócenie uwagi od tego co płynie wejście w głąb
własne troski i rozpacze własnej osobno A jednak była
cały czas obok Miłość bo prawdziwa Pięknie bo
sugestywnie i bardzo szczerze Wiersz przybliża ucho
czytelnika Wysłuchałam Plus Pozdrowienia:)
Oj Mistique, Mistique, już dawno wyleczyłem się z
problemu bycia kochanym przez wszystkich, widzę, że Ty
nadal masz z tym problem :), nie piszę dla aprobaty,
komu się ma spodobać, to się spodoba, a co do głosów,
to cieszę się, że AŻ TYLE ICH JEST :), dzięki za
komentarz, lecz z Twej pomocy nie skorzystam, Twoja
twórczość mnie nie zachwyca :), pozostanę sobą, nie
zmieniaj świata na siłę i nie twórz go pod siebie :),
tacy już byli i źle skończyli :)
tak od dłuższego czasu przymierzam się do Ciebie...
kiedyś też byłam zagorzałą fanką Depeche Mode. piszesz
strasznie. nie zastanawia Cię ilość głosów? jeśli
chcesz to zmienić, zapraszam. pomogę, ale musisz
chcieć. pozdrawiam ciepło :)
fajny,ciekawy,pomysłowy
wiersz!brawo!.................pozdrawiam i życzę
weny:)
Nie pamiętasz?Nie wiesz?Ech jak to jest z Wami-nie
wiem:)