Pamięci Zbigniewa Wodeckiego

Będą Ci grały majowe łąki,
skrzypce zabierasz ze sobą w drogę.
Może wędrując niebieskim polem
aniołom smykiem zanucisz szczodrym.

Tutaj wciąż było ciebie za mało,
powietrze drżało urokiem dźwięków.
Zaczniesz od Bacha modłę poranną,
aby umaić celebrę świętą.

Widać tam bardziej ciebie potrzeba,
i wszelkie żale już po próżnicy.
Tutaj na ziemi Twojego nieba
zostanie kawał w naszej pamięci.

autor

magda*

Napisany: 2017-05-24 Dodano: 2017-05-24 10:01:19

Ten wiersz przeczytano 1477 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie