Pamiętaj synu
pamiętaj synu gdzie twój dom
pamiętaj gdzie korzenie
gdzie groby twoich bliskich są
rąk matki ojca drżenie
pamiętaj słowa takie są
które jak sztylet ranią
i myśli które często tak
potrafią siać tylko zamęt
pamiętaj ścieżki w życiu są
co wiodą na bezdroża
i jest modlitwa ludzki gest
i jest też wola Boża
pamiętaj ręce takie są
przytulą gdy oczy zapłaczą
i usta które mówią kocham
i serca są co wybaczą
Komentarze (25)
Wiersz bardzo mocny w wymowie i nigdy nie straci na
wartosci...pozdrawiam
Piękny wiersz i zawsze aktualne wzniosłe
wartości-pozdrawiam.
Przeszkadza mi trochę to "córko" w nawiasie, lubię
ujednolicenie. Poza tym dałam + Może "pamiętaj synu,
pamiętaj córko" ? "..."?
Przepięknie i tyle, reszta moich słów zbędna,
pozdrawiam.
Doskonały przekaz tradycji domu rodzinnego.
Pełen miłości i ufności wobec Ciebie. Szanuj go.
Ja z takich tradycji czerpię mój patriotyzm.
Serdecznie pozdrawiam.Na TAK.
Bardzo ciekawy wiersz. Przypomina mi pewne słowa: "Nie
zapomnij skąd tutaj przybyłem, nie zapomnij gdzie się
urodziłem. Bo w pamięci jest siła zaklęta, więc
pamiętaj synu mój. O kolorach białym i czerwonym, o
symbolach orła i korony. "
rzadko to mogę powiedzieć(napisać)-
aż zazdrość mnie bierze,że nie mój; taki dobry!
szczerze gratuluję!
...dzisiaj dzieci mają krótką pamięć...i tak boleśnie
potrafią ranić...
Ciepło mi się zrobiło na sercu..kiedy
czytałam...brawo...pozdrawiam...
Zgadzam się szczególnie z drugą i ostatnią zwrotką:)
Moje korzenie są daleko, w dolinie na skraju
lasu...tam szumi górski potok i sroka skrzeczy na
dachu...ładny i pouczający wiersz...pozdrawiam :)
Powinniśmy pamiętać o naszych korzeniach, naszej
tożsamości. Bardzo ładnie i mądrze;-)
Tak są takie ręce które zawsze przygarną pomoga
potrafią cię podnieść itd.
Bardzo ładny wiersz,z wyczuciem napisany i myślę że
nic nie zapomniałaś..powodzenia
Warto pamiętać Twoje słowa...
Bo z nich dobra nauka płynie...
Nimi też warto jutra budować...
I nimi niech grób nasz stygnie