Panie Ty wiesz

Ja wiem że Ty wiesz.
Ty widzisz nasz smutek i przygnębienie.
Oglądasz radość,czasem zwątpienie.
Próśb wysyłamy więcej.. tysiące.
Każda wyciska łzy z oczu kapiące.
Matka o zdrowie dla dziecka prosi.
Ojciec o pracę modlitwy zanosi.
Chory błędnymi oczyma powodzi.
W okrutnych bólach o ulgę zawodzi.
Gdy ciepłej strawy bezdomny zapragnie.
Bezsilny,spragniony na kolana upadnie.
Temu co się bawił przez całe lata.
Widok przesłania więzienna krata.
Blady i zgięty kodeksem prawa.
Zrozumiał błędy modlitwy układa.
Nawet i dzieci w swej niewinności.
Składają rączki w prośbach są prości.
Ty nie osądzasz,nie skarcisz nikogo.
Choć w naszym życiu pomyłek jest mnogo.
Wysłuchasz cierpliwie,natchniesz nadzieją.
W świetle miłości smutki maleją.
Będę Ci ufać do końca świata.
Aż mnie otuli niebiańska poświata.

autor

agnes 50

Napisany: 2013-06-21 Dodano: 2013-06-21 17:40:14

Ten wiersz przeczytano 797 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie