Panienka z okienka
Lubicie bajki? Zostało w Was coś z dziecka? Posłuchajcie....
W dalekiej krainie
pewna panna mieszka
w zamku wysokim, w strzelistej wieży...
Ogląda z góry jak płynie rzeczka,
jak drzew korony zieleń odziewa...
Tam ptak przysiada na bzu gałązkach,
tam wody blask przestrzeń olśniewa.
Dziewczynę obraz zachwyca co dnia,
o każdej porze czaruje inny
zmienny, cudowny, barwny krajobraz,
a jego zmianom Pan Czas jest winny...
Zimą maluje bieli połacie,
wiosną kwiatami zdobi zieloność,
latem słoneczko na piasku macie,
jesienią rdzawe lasu postacie.
I wie dziewczyna, że gdzieś królewicz
błądzi i szuka, kluczy i wierzy,
że swoją pannę kiedyś zaprosi
do tego świata bajecznych przeżyć...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.