Papier ozdobny
Mleko z wodą lokalne niebo
ruch sztucznych palców
lecą z niego grube pasy
pod nimi kolor nieznany oczom
jakby bordo naszło na czerń
n do nieznanej potęgi kandeli
z rozproszonych świetlików
To zaszło za daleko umysłu
Naprędce należy zmulić synapsy
uciec w mokry blok
w oszklone lufty
w mechaniczny ruch kończyn
Skupienie na żelbet
Komentarze (11)
Smutny wydźwięk bardzo dobrego wiersza, z wymowną
puentą,
pozory, technologia i robotyzacja, pod każdym względem
nie jest dobra, msz, zwłaszcza robotyzacja
człowieczeństwa.
Miłego dnia życzę
Papier ozdobny po wierzchu, a w środku...pozdrawiam.
Lepiej uciekać do tych, co nas kochają...
Pozdrawiam :)
Ciekawy ake i trochę smutny wiersz
Pozdrawiam serdecznie :)
W papier ozdobny najczęściej pakuje się prezenty...
szarą rzeczywistość zostawia za sobą, chwila
przyjemności trwa krótko... mleko z wodą można
zastąpić whiskey z lodem...
Rzekłabym: wyrafinowane, bardzo poruszające wersy.
A tego od poezji oczekuję.
Świetny wiersz.
Pozdrawiam ciepło :-)
Odbieram wiersz jako smutny. Wypełnia go obojętność,
która obecnie na całym świecie króluje. Pozdrawiam
serdecznie w zadumie:)
Ładnie
Pozdrawiam:)
To skupienie na żelbet to jakże zdradliwa ta
obojętność, czuję prawie całkowite wyssanie z
jakichkolwiek odczuć. Czasem też tak mam. Świetne
wersy. Pozdrawiam serdecznie :)
Tak sobie pomyślałem przez chwilkę, że klimat winien
raczej być smutny lub nawet dramatyczny, nie obojętny,
ale... Podumałem, i nie, nie, tu wszystko na swoim
miejscu... Ten obraz, który Autor namalował taki
bliski... Wprawdzie czasami jakiś smutek czy dramat
zatrzyma się w kadrze, ale i tak... Obojętność.
Jak zawsze, świetny wiersz, świetne metafory.
Pozdrawiam.
dla mnie chyba też za daleko...