paradoks bliźniąt
/człowiek człowiekowi/
świat tak naprawdę nie należy do nas
pełno na reklamach
uśmiechniętych ludzi
lecz nie dla idiotów obiecany raj
przecenionych orgazmów
na placu przed blokiem
znów to i owo podrzucił
przypadkowy przechodzień
a pod naszym oknem
napalone sierściuchy drą koty
w całkiem niemarcową noc
zimnego października
kiedy to akurat ja
śmiertelnie zmęczony
tym czego nie potrafię znieść
staram się zasnąć
trzecia czterdzieści - wstajesz
kurde bladź
za jakie grzechy będąc razem
jesteśmy tak daleko od siebie
za zgoła odmienne - odpowiedział Bóg
i zgasło światło
Komentarze (6)
Dobrze, że wracają te wcześniejsze wiersze :)
..."świat tak naprawdę nie należy do nas"... To
prawda!+!
wiersz ma przewodnią myśl i dobre wykonanie,pozdrawiam
jasne, że nie należy:))) dobry, ostry przekaz
świetna puenta Wymowny :) bo świat nie jest nasz
"za jakie grzechy będąc razem
jesteśmy tak daleko od siebie" faktycznie smutny
wiersz, ale dobry