Parasol..

Postoję jeszcze w strumieniu deszczu
tak dobrze leje tak głośno grzmi
nie oddam tego wszystkiego w wierszu
trudno jest w rymach opisać dni

Te wciąż mijają a w nich cali w strachu
chowamy dobytek pod bezpieczny parasol
oby nas tylko za wcześnie do piachu
nie wrzucił grabarz z odwagą naszą

Cóż z tego nie ma już suchej nitki
ciemność rozdziera huk błyskawicy
mógłbym stąd uciec bo jestem szybki
w życiu nie tylko szybkość się liczy

Trzeba mieć postój by dostrzec pęd
ręczny hamulec zaciągnąć z górki
może gonimy by zgubić lęk
tak wszechobecny i tak ogólny

Przechodzą dreszcze wychodzą gwiazdy
zaraz się zrobi późno już czas
nie zmieszczę tu obszernej prawdy
niech za mnie zrobi to każdy z was

autor

YARI

Napisany: 2016-07-10 Dodano: 2016-07-10 12:20:30

Ten wiersz przeczytano 519 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie