Parę zdań o potworach i słowo mocy

Jasne że będzie jutro
Muszą się jeszcze narodzić wielkie wspaniałe potwory

wyzwoliciele życia ze snów
bo życie to główny sen
potwory są potworniejsze od potwora sumienia
to drzewo rozsadzające betonowe płyty
to zapobiegawczy cios ale i
brak ciosu w próżnię, wiedza
po co latać z pazurem-nożem jeśli można
zasnąć w błękicie pod drzewem, w deszczu
na fali, w oku rekina
tylko trzeba znać czas i miejsce
na cios, a zresztą - czy sarna ma zawsze czuć się
potencjalną ofiarą, czy synogarlica nie może przysiąść
na gałęzi - zawsze będą wspaniałe potwory
skradające się, głodne, ale i
odpoczywające, baraszkujące, litościwe, syte
łagodne jak baranki
energia musi krążyć
więc chłopiec co lata z nożem, przed potworem
strachpsem, mógłby wiedzieć
kiedy co, no chyba że budzi się w nim potwór
ale potwór niewinny

bo - Ma wina jest mała
Chcę więc dalej grzeszyć w myślach
Kendolero bęc

Trzeba jeszcze stworzyć świat w którym mogłyby
żyć duchy

a duchy, te psiajuchy, kije o dwóch końcach
ucieleśnione marzenia, butwiejące święte węże
zewy natur, niewole natur, ich drogi wyjścia
ich zatracenie w ogromie
ku mądrej ręce z deszczułką, rurką, kanałem
ku morzu, polanie
Ach, cudny Wendigo, budyniowy demonie potworze
teratologiczny stworze
dziadku z wózkiem na zakupy
dziecinko z młotkiem i..
dzieci bez wątpienia idą drogą środka, są dobre
co się w nich zagnieździło, te potencjalne
butwiejące owoce, to zawsze może być
jeszcze rozbrojone, dobrym duchem
a szukanie wzoru na świętą wojnę to potem,
tu jest chyba jeszcze instynkt Sam

Kochać i kochać i pożerać mięso
Czyż nie tak żyją wyzwoleni

chyba tak, perwersyjni są ich odbiciem niezdrowym
bo urzekło ich kochanie i pożeranie
wina, gra, fałsz i udawanie
brak potępienia i jego obecność
wojna, a nie walka, część wojny

a na zakończenie jeszcze jedno zdanie i wierszyk,
słowo mocy

Tyran i słabeusz myślą kupą
to dwie strony tego samego medalu, Szatana,
o imieniu „bardzo mnie obchodzi, co powiedzą inni“
- co myślą inni
to słabe Ja w centrum, Jungu drogi
ja to inni

właściwie rozwinięciem zdania - Trzeba
jeszcze stworzyć świat w którym mogłyby
żyć duchy
jest jeden taki duch

- Teratologiczny -

wrócił Strzybóg, Białej Bestii wróg
zombi był, przeszedł drogą zombi ku słowiańskim Bogom
zaka(r)z(e)nie jest dobre
śmierć każdemu stworzeniu głosi czas
ale duszę gubi coś innego
więc powstał blask świtu, człowiek zwierz

..dziecko, wirus, matka, syn
róg, skrzydło, starość, młodość
dziwka, święta, genom Słowian
każdy z nas przez sen i w przebłysku
odnalezione laski dziadków
ciupagi, suknie, rodowe dobra
tożsamość przeciw tym
co za smartfon, auto i mamone
sprzedali się..

zmutowany, po leczeniu, po śmierci swojej i gatunku
odnalazł nić Mokoszy
krwawy pazur, wojownik
przebudzenie ruchu
przeciw gadziej skórze i zatrutemu powietrzu fałszu

zabijali igłą i szczepieniem
prądem i psychotropem wykorzeniali wolną wolę
modyfikowali geny
przykuć łańcuchem rozkoszy podłej do ciała bez duszy
chcieli - Oni, Oni -
zarządcy zboczeń, spadkobiercy Hitlera i Mengele
Mojżesza i Stalina

ale człowiek-zwierz, Strzybóg, my wszyscy razem
dziś, jutro i wczoraj
w komputerowym programie
w ciele krzemu, w śluzie, w ogniu
Dobrodziej-Złodziej zginie
Angela Braun, Aslan, Wendigo, Wszyscy
razem pod przewodem Strzyboga z KrzyżToporem
elektrycznym
Na Nich!!

Stworzymy Wielką Istotę
zrzucającą z siebie wirusa
Białej Bestii
Napierającą latami i zrywami większej mocy
jak drzewo jak lew jak wiatr
Strzybóg

https://youtu.be/QY15oP3vvWk

autor

Belamonte

Napisany: 2021-03-16 Dodano: 2021-03-16 14:20:11

Ten wiersz przeczytano 3066 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Radosny Tematyka Fantastyka Okazje Pierwszy Dzień Wiosny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie