parszywa rzeczywistość
(o niej nie można napisać inaczej ona parszywa)
Jeszcze raz i nie ostatni
Poczujesz życia smak
Zanim odpoczniesz w szatni
Minie stargane naście lat
Co najmniej naście lat
Na dopełnienie
Przynajmniej jeszcze tyle
Na zrozumienie
____________________________
Za nami przed nami a my
Pomiędzy zaszłością a przyszłością
W kręgu wirujących zdarzeń
Splatamy swe życie przyznaj
teraźniejszością
To co czuliśmy z bliska
Widać już tylko z daleka
Ona nie czeka odchodzi ucieka
Ból z głębi dusz naszych
Wywleka
(dziękuję za wskazanie ... :-)
autor
Femina (F.A.)
Dodano: 2010-11-09 01:01:50
Ten wiersz przeczytano 646 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
ufff ,uffff co za temat i rymy ,straszne !!!!!! i
zielone piórka ma wstyd ,naprawdę !
A my w centrum koła życia....często ten smak niestety
bywa rożny...więcej na drodze szarych kamieni i
okruchów radosci.pozdrawiam
Miłość zmienia nawet najbardziej parszywą
rzeczywistość...
Jeszcze raz i nie ostatni Poczujesz życia smak...choć
z dołków wychodzi się dość trudno...ale wychodzi...
Często psioczymy na rzeczywistość lecz kiedy zaświeci
dla nas słońce zmienia się punkt spojrzenia .Co nas
nie zabije to nas wzmocni, w momencie gdy jest bardzo
źle, taka myśl mi przychodzi .
"Za nami przed nami a my
Pomiędzy zaszłością a przyszłością"
Tak rymy beznadziejne daleka-ucieka,
przyszłością-teraźniejszością dopełnienie-zrozumienie
itp. banał. częstochowskie
No i znów taki gniot. Wątpliwa budowa, katastrofalne
rymy i kilka niepoukladanych wyrażeń. Bez sensu.
(...)Jeszcze raz i nie ostatni
Poczujesz życia smak
Zanim odpoczniesz w szatni...Poczujesz, poczujesz...;)
Życie ma smutku chwile
Pełne cierpienia
Szkoda na nie łez, nie smuć się
Odrzuć złe wspomnienia
Życie niesie każdemu miłość
Bliskości pragnienia
Spójrz przed siebie i uśmiechnij się
Najważniejsza jest nadzieja.
Pozdrawiam ;)
Bardzo wymowny wiersz. Mam nadzieję, że ta
rzeczywistość się zmieni na bardziej pozytywną, życzę
tego. Pozdrawiam:)
"Rzeczy, które widzimy [...] to te same rzeczy, które
istnieją w nas. I nie ma żadnej innej rzeczywistości
prócz tej, jaką mamy w sobie. Dlatego też większość
ludzi żyje tak nierealnie, ponieważ zewnętrzne obrazy
uważają za rzeczywistość, a swego własnego świata
wcale nie dopuszczają do głosu." - Hermann Hesse
"my
Pomiędzy zaszłością a przyszłością" wiersz pisany
półtora roku temu, mam nadzieję, że dziś rzeczywistość
nie wydaje się już taka zła, tym bardziej, że ta
parszywa to już przeszłość ;-)
Czy to jest rozmowa dwóch pań, które czuja siebie z
bliska -czułyśmy-a to,to widać z daleka.
W jakich odległościach jest ,właśnie co, nic o miłości
i przynależni, o nienawiści , o kaźni.
Słowa wiersza maja spójność, były w zaszłości,
wywleczone na wierz dziś.
Jestem na rozdrożu niezrozumienia, nawet nie wiem komu
mam współczuć.
Pozdrawiam Bolesław
czarną otchłanią mi ...zawiało....słońce wychodzi
codziennie więc nadzieja jest zawsze...a echa
przeszłości....hm....