Paryska cisza

Pamięci wszystkich tych, którzy zginęli w Paryżu 13.11. 2015

kolejny raz
poszukuję sensu słów
zastanawiam się nad znaczeniem pokoju
i nie potrafię już uwierzyć w żadne z nich

przekonuję się
o istnieniu epoki strachu
w którym każdego dnia-
człowiek zmienia swoje oblicze

tysiące niewinnych istnień
kołatanie serca
niejedna łza na miarę wieży Eiffla
śmierć człowieka

gdy gaśnie braterstwo i miłość
nie ma znaczenia że płoną świece
zapada się ziemia
to człowiek zgotował koniec świata...

nad paryskim niebem
w głębi krwawej ciszy
gaśnie słońce nadziei

ostatnie tchnienie-
ktoś zdążył wyszeptać - Przebacz Boże
cisza na ulicach i w sercach płonie

na dnie serca
tli się tęsknota
jak płomień dopiero zapalonej świecy...

jeszcze chcę wierzyć
że być może ktoś-
przekaże kiedyś Gołębia pokoju...

autor

lasthope

Napisany: 2015-11-16 Dodano: 2015-11-16 09:15:07

Ten wiersz przeczytano 717 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie