Pasja
Artysto groteską życia karmiony co
dzień,
z miski chłeptający by tworzyć,
czujesz uciekające życie przez palce?
Jednak oddychasz głęboko mimo
upokorzeń.
Kraj pozwala tylko na suchy chleb i
wodę,
słowa przy alkoholu tworzone,
czujesz jak znikasz w depresji powoli ?
Jednak chcesz zapełniać kartki dla
pokoleń.
Starością namaścisz wypłowiałe karty
księgi,
uśmiechem ostatnim pożegnasz,
czujesz jednak pewien niedosyt w życiu
artysty,
czy ktokolwiek to zapamięta?
Komentarze (7)
świetne pozdrawiam
pasja nie zawsze jest talentem
jak też talent nie zawsze pasją w:)
Bardzo dobry, refleksyjny wiersz!
Pozdrawiam serdecznie:)
Nic dodać. Pozdrawiam
Niedosyt to podstawa :)
Tym razem w pełni zgadzam się z młodą
niedźwiedzicą.Bardzo interesujący wiersz, pozdrawiam
Pytanie retoryczne. Pozdrawiam@