Patrząc na niebo...

wzruszasz
tak pięknie
pozdrawiam Maćku

Wiersz bardzo osobisty Przyjacielu. Nie wiem co było
kanwą jego powstania i chyba nie za bardzo chciałbym
się dowiedzieć, gdyż to Twoje sprawy. Trochę się
poruszasz pomiędzy wspomnieniem matki a obrazem tej
wymarzonej. Jak większość czytelników do końca nie
rozumiem wymowy ostatnich wersów. Wiersz pięknie
napisany i tyle co mogę powiedzieć przed postawieniem
plusa. Pozdrawiam z uśmiechem:)))

Zawsze mnie wzrusza matczyna miłość

Wracam bo piękny.

Ale też jest tak, że ktoś kto broni.
To takie nieistotne przecież, to trzeba pominąć, bo co
musi.

Miłość matki jest zawsze największa i najszczersza.
Poruszył mnie Twój utwór.
Ciekawy układ strof.
Pełna uznania głosuję na tak.
Serdecznie pozdrawiam

Niezwykły, poruszający wiersz,
Maćku, pozdrawiam.

Wzruszający, piękny.

Poruszający, pełen refleksji nad istotą miłości
wiersz.
Pozdrawiam Maćku:)
Marek

Wzruszający wiersz. Pozdrawiam ciepło :)

i o takie mi chodziło w wierszu weno ;-)

wzruzyłeś tymi słowami.

skrobanie piórem pamiętam z podstawówki, gdy psuły się
stalówki ;))

a żarówka zawsze świeci:-)

weno- piórem zawsze się skrobie- dziś tego się nie wie
bo pióro zastąpiła klawiatura komputera

ależ Januszu ;-)
wiesz doskonale,że piórem (syna czyli moim) zawsze się
skrobie..