Pełen SPRZECZNOŚCI.
Skrzydła radości suną po smutku
Granica cienka i nienamacalna
Dajesz szczęście bierzesz łzy
Ironia świata intryga życia
Nie mozna nic zmienić
Taki jest porządek świata
Każde odchylenie może zniszczyć życie
A życie to my
Pełna równowaga w nas i wokół
Potęga skumulowana w jednym miejscu
W człowieku
A w nim odwieczny konflikt
Być i dać czy
Być i brać
Sterta niedopowiedzeń
Góra oczywistości w tobie
Bo taki jest człowiek
Oczywisty i nieprzenikniony
Przewidywalny a nieobliczalny
Po prostu pełen sprzeczności
Tylko dla Ciebie...mimo że nie wiesz co we mnie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.