pełnia

wiesz jak przemawiać do ludzi i robisz to bardzo
dobrze (moje słowa są zbędne)

Piękny wiersz. Pozbyłabym się "ptaka miłości"
zostawiając tylko - miłość. Zastanawiam się też nad
ostatnim akapitem i myślę, że napisałabym to tak:
przecież/rozdzieleni na pół/oczekujemy oboje/pełni....
albo coś takiego. Pozdrawiam :))

Interesująco..choć dopełniaczówki też dojrzałem
:)..Ale jak metaforycznie, to metaforycznie :).. M.

Udały Ci się Biała damo metafory i skojarzenia np.
"przez białą kartkę
w zbiegły z lasu papier.." Nietuzinkowy zapis,
ciekawie. Ja tak nie potrafię.

"uciekam literami
przez białą kartkę" szkoda, że kartki czasami takie
małe:( podobało się...mi:))

pięknie i niebanalnie o miłości... świetny klimat
wiersza... dobrze się czyta, bardzo mi się podoba!

Hmm... racja, ludzie często oddalają się od siebie
mimo, że łączy ich uczucie. Dobre pytanie "po co i
dokąd" - trzeba cenić to co najważniesze w życiu ,
ponad własne urazy. Mądrze i ciekawie napisane.

Moim zdaniem świetne metafory, podobają mi się -
przez to wiersz jest oryginalny.

Tym wierszem przyzywasz nadzieję, która pozwoli
uwierzyć i wierzyć w wierność i trwałość miłości. "po
co i dokąd
uciekamy niewiarą od wiary
płosząc ptaka miłości"... w tych słowach zawarta jest
cała prawda o zazdrośnikach, ale jesteśmy tylko
ludźmi. Potrzeba więcej takich wierszy bo przytoczę
cyt.Karl Kraus

" Zazdrość jest szczekaniem psa, które wabi
złodziei."