Peron nadziei
Wiersz napisany na potrzeby warsztatów Temat przewodni warsztatów: "Miłość nie czeka na peronie"
Wiersz zajął III miejsce
Peron nadziei
Codziennie wracasz na ten sam peron,
wierząc, że w końcu do ciebie wróci.
Wiele pociągów w dal odjechało,
znów peron pusty.
Wiosna minęła, lato i jesień,
w sercu nostalgia drapie pazurem.
Niebawem zima - długa, samotna,
serce wariuje.
Dzisiaj po latach bardzo żałujesz,
jednego słowa - co przeważyło...
Nie byłeś w stanie tego zrozumieć,
że ją straciłeś.
Oddałbyś wszystko, by móc ją ujrzeć,
na stacji miłość do serca tulić.
Wymazać smutek, żal i rozterkę
z błękitnych oczu.
Pragniesz jej oddać duszę i serce
złoty gwiazdozbiór do stóp chcesz
rzucić,
Marzysz i czekasz wciąż na peronie,
wierząc, że wróci.
Ty-y. dn: 01.10.2022 r.
//wanda w./ -- Wanda Maria Wakulicz//
wandaw
Komentarze (26)
Pięknie, a peron to jakiś tam obraz życia, w którym
przyjeżdżają pociągi, zatrzymują się, i pytanie,
wsiadać, czy czekać na następny. Pozdrawiam i
gratuluję.
Pięknie oddana tęsknota...
Pozdrawiam Wandziu cieplutko :)
Melodia strof safickich idealnie pasuje do tęsknych
wierszy. Miłego wieczoru Wando:)
Dziękuję pięknie Aniu i Bartku.
Pozdrawiam serdecznie, życząc miłego wieczoru :)
Pięknie wyrażona tęsknota (czekanie)
Przepięknie...
Pozdrawiam ciepło, Wando. I gratuluję, oczywiście :)
Dziękuję pięknie Krysiu.
To prawda Takie czekania przytłacza :(
Pozdrawiam serdecznie :)
Dziękuję pięknie jobo i waffelka
Pozdrawiam serdecznie, życząc miłego wieczoru :)
Przygnębiające takie czekanie na miłość. Zostały
marzenia pełne nadziei. Pozdrawiam cieplutko z
podobaniem, ślę moc serdeczności:)
Piękny wiersz pełen tęsknoty i marzeń. Fajnie się
czyta, bardzo mi się podoba :)
Wanda Świetna!!!!!
Głos i szacun dla Ciebie!!