peron wspomnień
gubię radosne wspomnienia
w których uczyłam się śmiać
a zegar uparcie tyka
odmierza stracony czas
wpatrzona w zamknięte drzwi
odkąd zabrałeś walizki
zdrętwiałam od tego czekania
prawie przestałam oddychać
szukając drogi do ciebie
zmierzchem wchodzę w noc
porankiem uśmiech maluję
na przekór smutnym dniom
*****************************
Wersja A. Błaszyk / ulepszona, Andrzeju
żałuję, że nie moja/:)
Gubię radosne wspomnienia
w których uczyłam się śmiać
a zegar? uparcie tyka!!!
odmierza stracony czas
Wpatrzona w drzwi zamknięte
odkąd zabrałeś walizki
zdrętwiałam od tego czekania
chyba musiałeś się przyśnić
Odszukam drogę do Ciebie
I wejdę nocą gdy zmierzcha
czas cofając od nowa
Nabierzmy znowu powietrza.
autor
mixitup
Dodano: 2014-11-11 09:30:33
Ten wiersz przeczytano 3817 razy
Oddanych głosów: 57
Rodzaj Nieregularny
Tematyka
Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (132)
może lepiej zapomnieć ...i już nie
wspominać...pozdrawiam.
szczęśliwej drogi już czas....pozdrawiam
Bardzo smutno,ale trzeba mieć nadzieję na odnalezienie
drogi.Pozdrawiam serdecznie:)
"Hej, przyjaciele, zostańcie ze mną..."
Buziaki, mixi:))
"Hej, przyjaciele, zostańcie ze mną..."
Buziaki, mixi:))
Czy ktoś smutnym dniom pozwolił ? Czy się pytały o
zgodę? Niech też pakują walizki! I w drogę! Czas
przegonić co nieprzydatne.
Pozostaje mi więc tylko życzyć jak najwięcej uśmiechu
peelce:)
Pozdrowienia radosne:)
Życzę abyś odnalazła drogę, której
szukasz:),pozdrawiam do podusi.
czekam...
i pozdrawiam pięknie:)
Wzruszajacy wiersz,pozdrawiam serdecznie
Jadwigo, dziękuję :)
saba, pozdrawiam równie serdecznie:)
Wszystkiego dobrego :)
Smutny peron wspomnień ale widać drogę do radosnych
chwil. Pozdrawiam Cię Mixitup bardzo serdecznie
Dziękuję za życzenia i wszystkie miłe słowa:)
Madiś słonko, dokładnie tak:)