PEWNEJ NIEDZIELI

Pewnej niedzieli
Szedł rycerz młody
W zimowej bieli
Na pierwsze gody

Myśli i idzie, idzie i myśli
czy w którejś się zakochałdziewczynie
czy się której w śnie pięknym ziścił
z którą przez swe życie popłynie

Przystanął nagle
i rzekł sam do siebie
Po co się żenić ?
Jest mi jak w niebie

Wszak jestem szlachcic
majątek mam
Po co się żenić?
Zostaję sam

Niech los pokaże
Gdzie moja droga
Tam prosto pójdę
W imię Pana Boga

Tak się złożyło
iż los pokazał
karczmę najbliższą
gdzie rycerz się znalazł

Dna kufla nie widział
Będzie ze dwa lata
Pił zdrowie wszystkich
Grabarza jak i kata

Nic nie trwa wiecznie
Majątek szlachcic sprzedał
Wszak nikt nikomu nie da
Za darmo kromki chleba

Skończyły się pieniądze
Zaciągnął długi rycerz
Rzekł strażnik królewski:
Na wolnym ogniu przypiec

Przypiekli go za mocno
I umarł biedaczysko
Lecz gdyby się ożenił
Czy stało by się to wszystko?

autor

!JURAND!

Dodano: 2005-11-09 17:36:55

Ten wiersz przeczytano 900 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie