Piękne oczy Piotra

pamięci premiera Piotra Jaroszewicza

Piotr miał podobno zielone oczy…
Widział zorzę, ukradkiem ocierał łzę.
Patrzył się na piękny Anin, znał dobrze stolicę.
Wszystko się zmienia…
Dziś nie ma już Piotra, Warszawa jest inna.
Czy pogasły już wszystkie światła?
Wrzesień zawsze zaczyna się smutno.
Może życie jest takie? Jeśli tak- no to trudno.
Staram się cieszyć życiem, nic nie odkładam na potem.
Chociaż czasy mamy inne- czasami tęsknię za Piotrem…

autor

Stefa1932

Napisany: 2016-03-02 Dodano: 2016-03-02 19:46:38

Ten wiersz przeczytano 705 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie