Piękno czerwonej róży
Wrażliwa jak struna nastrojonych
skrzypiec
piękna jak dziecię mimo upływu lat
tak bliska sercu jak co ma przyjść
lipiec
w moich oczach nie nasz żadnych wad
tak czuła jak matka co dziecię przytula
sercem swoim moje w klejnot przemienia
śmiechem gasi lęk jak w niemowlęciu
matula
sensem jest i prozą ziemskiego istnienia
delikatna jak róża czasem stawiasz na
swoim
dobrocią tryskasz na wszystkie świata
strony
zrozumieniem oświetlasz co jeszcze okoniem
stoi
jestem tobą do granic wytrzymałości
urzeczony
ciszę budzisz szeptem krzyk gasisz
skinieniem dłoni
pobiec z tobą pragnę po łące skąpanej w
rosie
już więcej nie pragnę dłużej nie będę
gonił
zakochany w tym sercu czułości i głosie
autor
jaro 37
Dodano: 2017-04-25 07:56:39
Ten wiersz przeczytano 936 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
przyjemnie się czyta
serdecznie pozdrawiam :)
Pieknie jaro. Dawno ciebie nie bylo. Pozdrawiam:)
Tak piękny,pełen czułości i miłości wiersz może
napisać tylko człowiek zakochany.Pasuje tutaj cytat z
Małego Księcia"Gdy ktoś kocha różę, której jedyny okaz
znajduje się na jednej z milionów gwiazd, wystarczy mu
na nie spojrzeć, aby być szczęśliwym. Mówi sobie: Na
którejś z nich jest moja róża"Pozdrawiam serdecznie.:)
Bardzo romantyczny wiersz.
Zobacz, jak można "wpaść" po uszy :)
Tak widzi swoją kobietę tylko kochający mężczyzna.
Miłego dnia.
przepięknie
zatrzymuje ten wiersz