PIĘKNY I BESTIA
Diabeł i anioł...
W ludzkim niebie,
dwa światy.
W którym człowiek,
wychodzi bardziej.
W duszy bogaty...
Nauczyciele życia,
dobro i zło...
Realia tego świata.
Uczymy się rozróżniać,
miłość od zgryzoty,
na własnym losie...
Ludzie jak anioły,
wysyłają...
sąsiadów, nawet do diabła.
autor
skarb-323F
Dodano: 2011-01-13 03:16:45
Ten wiersz przeczytano 1233 razy
Oddanych głosów: 36
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Przyznam przeczytałam dwa razy zanim doszłam do sedna.
I polecam,ot refleksja końcowa uderza bardzo pozytywny
+
Dobro i zło.....
Udany.Przypadł do gustu. Mało słów - dużo treści.
Dylemat.:)
wazne by uczyc sie dobra ,zlo samo przychodzi
niestety ludzie nie są aniołami...a dobro bez zła nie
będzie istnieć...
Świetny wiersz! Dokładnie uczymy się wszystkiego na
sobie, serdecznie pozdrawiam :)
Czasem w jednym człowieku tkwią te dwa bieguny :)
to są odwieczne dylematy...Ludzie jak anioły,
wysyłają...
sąsiadów, nawet do diabła.
Dobrze zebrane złote myśli :)
Ludzie jak anioły,
wysyłają...
sąsiadów, nawet do diabła. - świetna puenta.
podobno brak "Nauczyciele życia,
dobro i zło...
Realia tego świata." jest największym złem
bardzo literacko opisałeś nasze ludzkie życie, dobro i
zło w jednej parze, bardzo realistycznie
Całe życie uczymy się na własnych błędach. Pozdrawiam
:)
Ludzie jak anioły,
wysyłają...
sąsiadów, nawet do diabła..świetne :)
"Ludzie jak anioły,
wysyłają...
sąsiadów, nawet do diabła" :))